Li Ai Vee (1932-2020)

Li Ai Vee urodziła się w Szanghaju w 1932 roku.

Ukończył Szkołę Cesarza Wilhelma w Szanghaju. Ucząc się pod okiem tak słynnych i uznanych mistrzów malarstwa jak Zhang Daqianem , Linem Fengmianem i prof. Lo I Fee (Lu Yfei).

Chang Dai-chien lub Zhang Daqian ( chiński :張大千; Wade – Giles : Chang Ta-ch'ien ; 10 maja 1899 - 2 kwietnia 1983) był jednym z najbardziej znanych i najwybitniejszych chińskich artystów XX wieku. Pierwotnie znany jako malarz guohua (tradycjonalista), w latach 60. rozwinął się również jako modernistyczny malarz impresjonistyczny i ekspresjonistyczny. Ponadto uważany jest za jednego z najzdolniejszych mistrzów fałszerstwa XX wieku. (więcej: https://en.wikipedia.org/wiki/Chang_Dai-chien)

Lin Fengmian ( chiński :林風眠; 22 listopada 1900 - 12 sierpnia 1991), pierwotnie Lin Fengming (林凤鸣), był chińskim malarzem i jest uważany za pioniera nowoczesnego malarstwa chińskiego w zakresie łączenia stylów chińskich i zachodnich, był jednym z najwcześniejszych chińskich malarzy studiujących w Europie. Był także ważnym innowatorem w dziedzinie chińskiej edukacji artystycznej, jednym z pionierów chińskiej sztuki nowoczesnej, który zdobył tytuł „Czterech Prezydentów Wielkiej Akademii” (więcej:https://en.wikipedia.org/wiki/Lin_Fengmian)

Li Ai Vee spędziła kilka lat w Japonii - gdzie miała intensywny kontakt z buddyzmem zen, podczas którego praktykowała pod okiem Yamada Mummon Roshi w Shofukuji, była jedyną kobietą w tamtym czasie, której pozwolono praktykować w sali z mężczyznami, ze względu na jej doświadczenie przebudzenia. W tym czasie poznała i praktykowała z Shodo Harada Roshim. Była w bliskim kręgu uczniów głowy Rinzai-Zen, Mumona Yamady Roshiego.

W 1954 wykonała piękne zdobienie przesuwanych drzwi jednej ze świątyń w Hiroszimie, wykorzystując do tego interpretację motywów bambusa.

Li Ai Vee następnie przeniosła się, mieszkała i pracowała w Blonay nad Jeziorem Genewskim od 1973 roku. Jej prace znajdują się w wielu renomowanych galeriach na całym świecie. Kilka prac znajduje się w zbiorach dr. Renowatz prezentowanych w Muzeum Rietberga w Zurychu.

W Hokuozan Sogenji mieliśmy okazję spotkać ją podczas oficjalnej ceremonii otwarcia klasztoru Shinzanshiki w 2013 roku. 

  Wciąż dostępne są publikacje z jej autobiografią oraz książki z jej ilustracjami. m.in. "Der Bambus wiegt sich im Winde" oraz "Bambus im Wind: Mein dreifacher Weg als Malerin"  

Podczas ostatniego dnia minionego Osesshin 01.2023 w Hokuozan Sogenji odbyła się uroczystość jej odejścia. Shodo Harada Roshi wygłosił mowę wraz z wierszem:

Minęły już trzy lata
od kiedy odeszłaś
Jakbyś wciąż tu była
Twoja twarz wyraźnie jawi się przed moimi oczyma
Niekończące pojawiają się wspomnienia
W końcu nadszedł ten moment
Ta ceremonia
Abyśmy mogli wysłać Twą
Bezcielesną duszę
I od siebie odejść

Gassho. Seigen